Wydaje mi się, że to już koniec mojej przygody z blogowaniem w temacie lateralizacji.
Czytajcie. Korzystajcie. A przy tym dobrze się bawcie.
Jak zawsze,
Wasza Helena.
30.05.2012
Mały przegląd literatury
Ogólne:
- Bogdanowicz M., Leworęczność u dzieci, WSiP, Warszawa 1989
- Healey J., Leworęczność. Jak wychować leworęczne dziecko w świecie ludzi praworęcznych, GWP, Gdańsk 2003
Z ćwiczeniami:
- Czajkowska I., Herda K., Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole, WSiP, Warszawa 1997
- Skibińska H., Praca korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu, Wydawnictwo uczelnianie WSP, Bydgoszcz 1996
- Bogdanowicz M., Różyńska M., Lewa ręka rysuje i pisze, Harmonia, Gdańsk 2003
Badania i analizy:
- Brzecki A., Niektóre zagadnienia przewagi półkulowej mózgu, Wrocławskie towarzystwo naukowe, Wrocław 2010
Statystyki:
- Kuśnierz C,. Zlateralizowanie a wyniki w nauce młodzieży szkolnej, Oficyna Wydawnicza, Opole 2004
Gry
Gry, które również mogą okazać się pomocne w leczeniu zaburzeń lateralizacji:
- Literki
- Cyfry, liczenie
- Zręcznościowe
- Inne
Jak pomóc dziecku z zaburzeniami lateralizacji?
Można korzystać z pomocy specjalistów:
* zajęcia logopedyczne - mające na celu korygowanie wad i zaburzeń mowy
przez ćwiczenia i
wykorzystywanie pomocy audiowizualnych
* terapia pedagogiczna - której celem jest wspomaganie osób z
trudnościami w uczeniu się
wynikającymi z nieprawidłowości w funkcjonowaniu
mózgu
* terapia przez pracę - zajęcia rehabilitacyjne dla osób z
zaburzeniami funkcji motorycznych i
niepełnosprawnych fizycznie
Można też ćwiczyć w warunkach domowych:
* ćwiczenia grafomotoryczne
* zabawy na lokalizację i orientację w przestrzeni:
- orientacja w schemacie ciała
- wyobrażanie sobie sadu i zrywanie owoców np. z górnej, prawej gałęzi
* ćwiczenia kształtujące zaburzoną sprawność manualną:
- oburęczne malowanie dużych kół
- lepienie z gliny lub plasteliny
- haftowanie
- nawlekanie koralików
Źródło:
1. Healey J., Leworęczność. Jak
wychować leworęczne dziecko w świecie ludzi praworęcznych,
GWP, Gdańsk 2003,
s.51
2. Bogdanowicz M.,
Leworęczność u dzieci, WSiP, Warszawa 1989, s. 31
3. Czajkowska I., Herda K.,
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne w szkole, WSiP,
Warszawa 1997
4. Skibińska H., Praca
korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu,
Wydawnictwo uczelnianie WSP, Bydgoszcz 1996, s. 128-129
Trudności dziecka z zaburzeniami lateralizacji - "z życia wzięte"
Tym razem inaczej - nieco bardziej rozrywkowo. Poniżej znajdziecie linki do dwóch filmów, które podsumowują przedstawioną teorię.
Rozmowa z psychologiem i matką leworęcznego dziecka
Rozmowa z leworęcznycm Andrzejem Mleczko
Miłego oglądania.
Rozmowa z psychologiem i matką leworęcznego dziecka
Rozmowa z leworęcznycm Andrzejem Mleczko
Miłego oglądania.
Trudności dziecka z zaburzeniami lateralizacji - lateralizacja nieustalona
Lateralizacja nieustalona wiąże się na ogół z
opóźnieniem rozwoju ruchowego i zaburzeniami orientacji
w przestrzeni (na
prawo, na lewo, wyżej, niżej, nad, pod)
Trudności w nauce u tych dzieci wynikają więc
często z mniejszej sprawności manualnej
Źródło:
Skibińska H., Praca
korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu,
Wydawnictwo uczelnianie WSP, Bydgoszcz 1996, s. 117
Trudności dziecka z zaburzeniami lateralizacji - rysowanie
Zmiany kierunku w rysunkach, często błędny
kierunek odwzorowywanie – od prawej ku lewej. W tym
też kierunku kreślenie
figur geometrycznych i szlaczków.
Objawy podobne jak w zaburzeniach funkcji
wzrokowej i zaburzeniach orientacji przestrzennej
uwidaczniające się na
lekcjach geometrii i geografii. Zmiany kierunku w rysunkach z geometrii, słaba
orientacja w schemacie własnego ciała rzutuje na błędne rozumienie instrukcji
na lekcjach wychowania
fizycznego.
Źródło:
Skibińska H., Praca
korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu,
Wydawnictwo uczelnianie WSP, Bydgoszcz 1996, s. 119
Trudności dziecka z zaburzeniami lateralizacji - czytanie
Przestawianie liter i cząstek wyrazowych. Zmiana
kolejności liter a nawet wyrazów. Opuszczanie
całego wiersza. Wolne tempo
czytania (szczególnie przy lewooczności – pismo ma kierunek od lewej
do prawej, a więc
prawe oko winno prowadzić). Odczytywanie wyrazów od prawej ku lewej np. kos
jako sok; szczególnie gdy są krótkie i po odwróceniu zachowują sens.
Odczytywanie cyfr w sposób zwierciadlany, np. 21
jako 12, co może być powodem błędów w liczeniu.
Źródło:
Skibińska H., Praca
korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu,
Wydawnictwo uczelnianie WSP, Bydgoszcz 1996, s. 119
Trudności dziecka z zaburzeniami lateralizacji - pisanie
Mylenie liter o podobnych kształtach, a o innym
położeniu i kierunku tzw. statyczne
odwracanie liter (inwersja statyczna); b-d, p-b, u-n, w-m
(podobnie jak w zaburzeniach funkcji
wzrokowej i orientacji przestrzennej).
Dynamiczne odwracanie liter – zmiana kolejności,
przestawianie ich, błędne odtwarzanie liter.
W początkach nauki, głównie przy lateralizacji
skrzyżowanej może wystąpić pismo lustrzane,
zwierciadlane odbicie symboli
literowych i cyfrowych. Zniekształcenie graficznej strony pisma.
CIEKAWOSTKA:
Osobom leworęcznym łatwiej jest pisać litery
zwykłe niż litery drukowane dlatego powinno się je
uczyć specjalnej,
zmodyfikowanej wersji pisma zwanej alfabetem DeNealian, który jest formą
pośrednią pomiędzy drukiem a
pismem
Źródło:
1. Skibińska H., Praca
korekcyjno-kompensacyjna z dziećmi z trudnościami w pisaniu i czytaniu,
Wydawnictwo uczelnianie WSP, Bydgoszcz 1996, s. 119
2. Healey J., Leworęczność. Jak
wychować leworęczne dziecko w świecie ludzi praworęcznych,
GWP, Gdańsk 2003
s.58
Lateralizacja zaburzona
Zaburzenia lateralizacji stwierdzamy, gdy dziecko jest pierwotnie oburęczne (lateralizacja nieustalona) lub jeśli dziecko ma lateralizację skrzyżowaną.
Źródło:
Źródło:
Bogdanowicz M.,
Leworęczność u dzieci, WSiP, Warszawa 1989, s. 31
Test lateralizacji wg R. Zazzo i N. Galifert-Granjon
Wspomniany w temacie test pozwala ocenić lateralizację ręki, oka, oraz nogi. Zadania w nim zawarte wyglądają następująco:
1.
Próba rąk:
- odkładanie
kart
(pomoce: 32 karty pasjansowe, stoper) - zadaniem dziecka jest jak najszybsze
położenie kart jedna na drugą. Dziecko bierze karty do wybranej przez siebie
ręki i przekłada po jednej na druga talię. Wcześniej nauczyciel demonstruje
wykonanie zadania.
Włączamy stoper, gdy dziecko bierze
pierwszą kartę i zatrzymujemy, gdy położy ostatnią. Jeżeli dziecko upuści kartę
lub weźmie dwie na raz, nie pozwalamy mu podnosić tych kart i przerywać
odkładania, natomiast na końcu doliczamy za każdą kartę po jednej sekundzie do
ustalonego czasu odkładania.
Następnie dziecko wykonuje próbę drugą
ręką. Możemy poprzestać na jednokrotnym wykonaniu próby każdą ręką, jeżeli
stosunek uzyskanych czasów wynosi 2 do 3. Jeśli tak nie jest, przeprowadzamy
próbę 3 razy każdą ręką. Uznajemy przewagę tej ręki, którą dziecko odkładało
karty krócej przynajmniej o 3 sekundy. Jeżeli nie ma różnicy lub jest ona
mniejsza stwierdzamy, że sprawność rąk jest jednakowa.
- Marionetka
- próbę wykonujemy w pozycji stojącej. Rękę odchyloną w bok unosi się do góry
zginając równocześnie w łokciu pod kątem prostym. Ramię – ustawione poziomo,
przedramię – pionowo. Dłonią i przedramieniem wykonuje się ruchem ciągłym
obroty w jedną i drugą stronę wokół tej samej osi raz jedną raz drugą ręką.
Obserwujemy sprawność wykonywania zadania ręki prawej i lewej. Na przewagę
jednej ręki nad drugą wskazuje większa płynność i szybkość ruchów, a także brak
współruchów.
UWAGA! Całkowita niezdolność do
wykonania ruchu „marionetka” wskazuje na poważne zaburzenia ruchowe. Należy
wówczas wykonać badania neurologiczne.
2.
Próba oczu:
- patrzenie
przez dziurkę w kartonie (pomoce: karton o wymiarach 25 cm
na 15 cm z otworem w środku o średnicy 0,5 cm)
Zadaniem dziecka jest patrzenie przez
otwór na jakiś przedmiot:
-
trzymając karton w obu rękach,
-
trzymając karton w lewej ręce,
-
trzymając karton w prawej ręce.
Notujemy, do którego oka przybliża otwór
w kartonie. Jest to oko kierujące, wiodące.
- Kalejdoskop
- dziecko
zagląda w kalejdoskop. Drugie oko musi zamknąć. Powtarzamy próbę kilka razy i
notujemy, którym okiem dziecko patrzy.
3.
Próba nóg:
- klasy
(pomoce: drewniany klocek o powierzchni 5 cm na 5 cm i wysokości 3 cm) -
zadaniem dziecka jest przesuwanie klocka tak, jak przy grze w klasy. Notujemy
wybór nogi. Polecamy wykonać to samo drugą nogą. Porównujemy sprawność obu nóg.
- kopanie
(pomoce: klocek j.w.) - zadaniem dziecka jest kopnięcie klocka tak, jak piłki.
Powtarzamy próbę kilkakrotnie. Notujemy wybór nogi.
Ocena lateralizacji nogi
Do oceny lateralizacji nogi mogą przydać się testy:
* Wchodzenie na krzesło
* Skakanie na jednej nodze
* Wsiadanie na rower
* Kopnięcie przedmiotu
* "Gaszenie ognia"
Źródło:
* Wchodzenie na krzesło
* Skakanie na jednej nodze
* Wsiadanie na rower
* Kopnięcie przedmiotu
* "Gaszenie ognia"
Źródło:
Bogdanowicz M.,
Leworęczność u dzieci, WSiP, Warszawa 1989, s. 31
Ocena lateralizacji oka
Do oceny lateralizacji oka służą:
* Manoptoskop
* Próba Rosenbacha
* Zaglądanie do butelki
* Patrzenie przez otwór w kartce
Źródło:
Bogdanowicz M.,
Leworęczność u dzieci, WSiP, Warszawa 1989, s. 31
Test rysowania domku
Poniżej przedstawiam rysunki dzieci.
Źródło: Bogdanowicz M.,
Leworęczność u dzieci, WSiP, Warszawa 1989, s. 31
Subskrybuj:
Posty (Atom)